بیماری کرون

بیماری کرون(به انگلیسی: Crohn’s disease) یکی از مشکلات التهابی روده میباشد که با التهاب دیواره روده مشخص می‌شود که می‌تواند هر قسمتی از لوله گوارش را درگیر کند هرچند بیشتر روده باریک درگیر میباشد بیماری می‌تواند تمام لایه‌های روده را درگیر سازد و حتی سبب فیبروز شود.
شایع‌ترین ناحیه درگیر ایلئوسکال است بین ضایعات بیشترنواحی سالم وجود دارد این بیماری تظاهرات خارج روده‌ای نیز دارد مانند آرتریت و ضایعات پوستی.

 

علل بیماری کرون

علت بيماري کرون ناشناخته میباشد اطلاعات موجود درباره اين بيماری گویای آن است که بيماری در میان اقوام و گروه هاي خاص بيشتر از گروه هاي ديگر ديده مي شود و اين دلالت بر آن دارد که فاکتورهای ژنتيک در بروز بيماری میتواند نقش داشته باشد. باور بر اين میباشد که در اشخاصی که از نظر ژنتيکي، حساس هستند سيستم ايمني بدن بوسیله ی يک محرک تحريک شده و سبب التهاب در دستگاه گوارش مي شود. همچنين باکتری و غذای موجود در دستگاه گوارش نيز درسبب بروز بيماری نقش دارند.

 

نشانه‌های بیماری کرون

بیماری کرون بیشتر ماه‌ها یا سال‌ها قبل از تشخیص بیماری وجود دارد و شاید در کودکان، تأخیر رشد تنها نشانه ظاهری بیماری باشد. علایم این بیماری از قبیل کم شدن وزن قابل توجه، تب متناوب، اسهال مزمن آبکی و دردهای شکمی به ویژه در ناحیه یک چهارم راست پایینی شکم میباشد که با اجابت مزاج تسکین نمی‌یابد.
عوارض بیماری
زخم‌های دهانی
شقاق مقعد
التهاب عنبیه
اسهال چرب
کم خونی به دلیل خونریزی روده
ورم ملتحمه
به وجود آمدن آبسه یا فیستول
خونریزی های گوارشی
باریک شدن مجرای روده
کمبود ویتامین B12 و ویتامین‌های A ، E ، D و K
زردی و خارش
سنگ‌های ادراری
آرتریت التهاب مفاصل
سوءتغذیه و رنگ پریدگی

بیماران باید غذاهای چرب و سرخ کرده را نخورند و از سس‌های سنگین و چرب که حاوی خامه، کره یا مارگارین هستند، پرهیز کنند.

 

تشخیص بیماری کرون

در بیشتر موارد اين بيماری ناحيه انتهايی روده کوچک و روده بزرگ را درگير مي کند و التهاب در اين منطقه مي تواند سبب ايجاد فيستول، سوراخ شدن ديواره روده يا تنگ شدن دستگاه گوارش و انسداد شود که تشخيص آن براساس علامتهای بالينی، معاينه فيزيکی، تصوير برداری روده و تست های آزمايشگاهي صورت مي گيرد.

 

درمان بیماری کرون

انتخاب دارو به ناحيه درگير در دستگاه گوارش و علائم موجود بستگي دارد، اين پزشک فوق تخصص، سولفاسالازين، آمينوساليسيلات، گلوکوکورتيکوئيد و داروهای تعديل کننده سيستم ايمنی را از داروهايی ذکر می کند که می تواند در درمان بيماری کرون موثر باشد.
با گذشت زمان اختلالات روده ای و التهاب مداوم مي تواند سبب اختلالات ثانويه در سلامت شخص شود که خوشبختانه بسياری از اين اختلالات توانایی پيش بينی و پيشگيری میباشد و در صورت بروز بیشتر با موفقيت درمان مي شود.

وعده های غذايی را در دفعات بيشتر و حجم کمتر استفاده شود، افزايش دريافت ويتامين دی و کلسيم به خاطر نقش آنها در ساختمان استخوان سازی، توصيه می شود.  به گفته وي بيمار بايد غذاها را درستی بجود و از مصرف داروهای التهابی غيراستروئيدی(مانند پروفن و…) به دليل اين که بيماری را بدتر می کنند، اجتناب کند.

پیمایش به بالا